Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

ΑΝΤΙΓΝώΣΗΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Δεν επικράτησε ο χριστιανισμός σαν ιστορική ανάγκη, όπως υποστηρίχτηκε ως σήμερα. Επιβλήθηκε. Γεννημένος απο σατανικούς εγκέφαλους, που συλλαμβάνουν, για πρώτη φορά στην πορεία του ανθρώπου, πόσους κινδύνους εγκυμονεί η παιδεία –μια μορφή διαφώτισης, υποτυπώδης έστω- σαν απλωθεί στις μεγάλες μάζες. Ο χριστιανισμός, με το σύνθημα <<Επιστροφή στο σκότος>>, επρόλαβε τη
διάλυση του σκότους. Εκλεκτό του θεού, ανακήρυξε ο Ιησούς τον
αγράμματο λαό. Εκλεκτό του θεού τον ανακύρηξε κι ο ιουδαϊσμός με το χριστιανισμό του. Αλλά όχι για να τον ανεβάσει –όπως ονειρεύτηκε ο Ιησούς- μα για να κατεβάσει κι όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα στο επίπεδό του. Οχι για να επιβάλει την ισότητα –όπως επιδίωκε ο Ιησούς- αλλά για να εξουδετερώσει τον κινδυνό της. Οχι για να καταργήσει τον φορέα της αδικίας, την άρχουσα οικονομική ολιγαρχία, αλλά τη παιδεία της. Δεν είναι απαραίτητο να ’σαι Μάρκος Αυρήλιος για να καταπιέζεις τις μάζες. Απόδειξη πως, με το κύλισμα των αιώνων, όλο και κατεβαίνει το επίπεδο των κυβερνώντων, ενω εντείνεται η βία στις μέρες μας. Γιατί η ανθρωπότητα ζεί ακριβώς –τηρουμένων των αναλογιών- την ίδια κρίση της αφύπνισης και της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της. Παράλληλα η άρχουσα τάξη καταβάλλει την ίδια λυσσασμένη προσπάθεια ν’αναχαιτίσει τον κίνδυνο, με το σκιάχτρο του χιλιοστραγγισμένου χριστιανισμού της.
Κι αυτό γιατί ’ναι ανίκανη, τουλάχιστον ως τούτη τη ώρα, να εφεύρει κάποιο καινούριο υποκατάστατο.



Λιλή Ζωγράφου
Αντιγνώση – Τα δεκανίκια του καπιταλισμού
12η Έκδοση 1992 – Γαβριηλίδης
Σελ. 216-217